Week 8 en 9

Sorry, de blog van afgelopen week ben ik helemaal vergeten te schrijven. Gelukkig is er die week niet zo heel veel gebeurd, maar wel belangrijke dingen!

Die maandag ben ik dus naar de Apple store geweest om mijn laptop te laten nakijken. Het bleek dus een probleem in de batterij te zijn. Zo’n gozer van Apple heeft hem eruit en erin gedaan en alles doet het weer! WOOHOO! Gelijk daarna een externe harde schijf gekocht, want ik had nergens een back-up.

Een van die dagen (ik geloof een woensdag) hebben we, de Dekkers, gecricket op een veld in de buurt. Ik begin de techniek al onder de knie te krijgen!
Donderdag kreeg ik te horen van Joanne dat ze bij Precision Cabinets mensen zoeken als keuken sjouwer. Ik heb gelijk gemaild en de volgende dag ben ik aangenomen! Ik heb een baan! Kostte me 2 maanden, maar dan heb je ook wat.
Die maandag daarop had ik mijn eerste werkdag. 06:30 beginnen, das nogal een verandering! Tot half 6 gewerkt, dus het was een lange dag.
Ondertussen was ik ook bezig met een reis naar Sydney. De afgelopen week had ik contact opgenomen met de Duitser Dennis. Samen met Dennis, een Australiër en een Oostenrijker zal ik gaan backpacken van Sydney naar Cairns. Al hoewel.. het duurt dan wel erg lang, en ik wil mijn baan niet kwijtraken aan een ander. Ik verkort de reis naar Sydney tot Brisbane. Dan pak ik het vliegtuig naar Cairns, spendeer ik daar een weekje, en daarna ga ik weer terug naar Perth, om weer te gaan werken. Tickets zijn geboekt, dus ik kan gaan ☺

De afgelopen dagen veel gewerkt. Vandaag, vrijdag, ook. Vanavond vlieg ik naar Sydney, ik heb er erg veel zin in! Maar de dag draaide dus uit op een drama…
Tijdens mijn werkzaamheden in de vrachtwagen wilde ik wat grote houten planken losmaken, om ze naar binnen te sjouwen. Al die planken begonnen dus om te vallen. Ik wilde ze nog tegenhouden, maar ze waren zo zwaar, dat lukte dus niet. Ik wilde de planken opvangen met mijn rug en mij tegenhouden met mijn handen tegen de wand van de vrachtwagen. En toen gebeurde het.. knak..
Vreselijk veel pijn in mijn arm.. Ik kroop onder de planken vandaan om in de vrachtwagen te gaan zitten. Het blijkt dus dat mijn schouder er niet best uit ziet. Trevor, mijn collega, heeft de ambulance gebeld. Mijn arm bleek uit de kom te zijn. De ambulance deed er ongeveer 30 a 40 minuten over om bij ons aan te komen. Mede omdat het een nieuwe straat was, en dus moeilijk te vinden was. In de vrachtwagen deden ze een naald in mijn arm om mij morfine toe te dienen. De pijn werd al lichter. Daarna kwamen ze met een apparaatje waar ik doorheen moest blazen waar je nogal high van kon worden. Uiteindelijk in de ambulance gezet, mijn eerste rit in een ambulance meegemaakt en gereden naar het ziekenhuis. Daar namen ze eerst röntgenfoto’s en legde de dokter mij uit wat ze zouden gaan doen: mijn arm weer in de kom trekken.. vlak daarvoor kreeg ik dus lachgas toegediend, om van de pijn af te komen. Ik moet u eerlijk zeggen, dat was heeeerlijk! Ik zat lekker in mezelf en ik voelde niks meer.. ik zat in mijn eigen wereldje!
Nou, uiteindelijk hebben ze dus mijn arm in de kom getrokken en heb ik een soort brace gekregen die ik 2 weken moet gebruiken. Daarna mocht ik dus naar huis.

En hier zit ik dan.. Deze blog te schrijven met een pijnlijke schouder, in het vliegtuig richting Sydney, want dat mocht gewoon van de dokter!

Sydney, here I come!!