Backpacken (Week 11 & 12)

Laat ik maar gelijk vertellen dat deze afgelopen 2 weken in mijn geheugen gegrift staan. Dit zal ik nooit meer vergeten. Wat heb ik genoten van het reizen! Backpacken kan ik echt iedereen aanraden. Je maakt zo veel dingen mee, je leert iedere dag weer nieuwe mensen kennen en je geniet van hetgeen wat je ziet en meemaakt. Ik wil gelijk ook Tristan, Dennis en Gabriël noemen in mijn blog en bedanken voor deze onvergetelijke 2 weken die we met z'n allen hebben meegemaakt.
Ik heb zo verschrikkelijk veel dingen meegemaakt, als ik dat allemaal in een blog moet zetten ben ik nog wel een tijdje bezig. Dus ik zal een iets kortere versie schrijven (natuurlijk wil ik ook een hoop dingen voor mezelf houden ^^).

Laat ik maar bij het begin beginnen.

Dag 1 stond ik op (je verwacht het niet) en ging ik naar het restaurant waar Gabriël en Dennis al op mij zaten te wachten. Tristan was iets later omdat hij in de file stond. Wij een kopje koffie nemen dus. Uiteindelijk heeft hij ons opgehaald en zijn we naar het zuiden gegaan om de campervan op te halen. Leuk groot ding! Papieren getekend, alles ingepakt en we zijn naar het huis van Tristan gegaan om zijn auto terug te brengen. En daarna begon de reis. Het bier werd gelijk al opengemaakt en het feest was begonnen. We reden die dag niet zo heel ver, namelijk naar Mangrove Creek. Een prachtbestemming in de middle of nowhere. We verbleven op een campingpark van een of andere hillbilly en hebben daar goed gedronken. Vroeg naar bed gegaan en de volgende dag alweer vertrokken.

We gingen door Hunters Valley. Een groot prachtig landschap wat bekend staat om zijn wijnvelden. Onze eindbestemming zou in die valley zijn, maar we hadden besloten om richting Newcastle te rijden. Daar in de avond aangekomen waren alle campings al gesloten, en dus gingen we illegaal overnachten op een parkeerplekje vlakbij het strand. We zijn even de stad ingegaan, hebben een café rondje gedaan en zijn daarna in de campervan gestapt.

De volgende morgen, geen politie, geen boete, dus zijn we met een vrolijke sfeer weer vertrokken uit Newcastle. Volgende eindbestemming van de dag: Nelson Bay (wij zaten dan op een camping bij Anna Bay). Het ligt niet zo heel ver van Newcastle vandaan. Het is een lang eiland met het grootste duinsysteem (?) van het zuidelijk halfrond. Daar hebben we in de avond een grote wandeling gedaan over de duinen. Het leek net een woestijn, zo groot was het!

Die volgende morgen reden we een paar kilometer naar het zuiden, want de 3 jongens gingen de duinen in met een quad. Wat zou ik dat leuk vinden om te doen... Maarja, ik zit natuurlijk met mijn arm in de mitella. Ik heb de campervan een beetje opgeruimd en ik kwam tot de verschrikkelijke ontdekking dat er een lelijke deuk aan de zijkant van mijn laptop zat! Ik herinnerde me dat toen ik in de auto stapte in Sydney, ik zelf met mijn tas de auto in wilde gaan, maar die liet ik dus op de straat vallen. Afijn, hij doet het nog, maar ik had mijn laptop al die jaren zo mooi mogelijk gehouden.. Maarja, could be worse... Nadat zij klaar waren zijn we weer naar het noorden gereden, richting Port Macquarie. Via WikiCamps zochten we naar een camping, en we hadden er één gevonden... alleen het was een verlaten plek, midden in de bossen. Niemand was er in de buurt, alles was verlaten. Wij hadden onze campervan vlakbij een verlaten huisje gezet en gingen een kampvuur maken. Even later kwamen er 2 auto's aangereden. Ook backpackers. Die gingen naast ons staan. Een auto met 1 Australiër, 2 Duitsers en 2 Fransen. Die avond hebben we samen met hen een gezellige avond beleefd.

Ik werd wakker van Tristan, want hij ging naar buiten. Na een tijdje kwam hij terug en zei hij dat het verlaten huisje open was! Met verbazing klom ik mijn bed uit en ging ik richting het huisje. Wat we daar vonden was een van de meest rare momenten uit mijn leven. Eerst was het zeer mistig, verlaten en vervallen en de volgende morgen zaten er een aantal omatjes van de buurt lekker koffie te drinken met koekjes en gebak! voor $2 mochten we meedoen! Wat blijkt dus: het is inderdaad verlaten, maar het huisje werd nog gebruikt om lekker koffie te drinken met de bewoners van het gebied. Nadat we heerlijk hebben ontbeten en een goed gesprek hebben gehad, zijn we samen met de andere 2 auto's weer verder gaan rijden naar Nambucca Heads. Daar hebben we weer overnacht op een camping met de andere backpackers, een gezellige avond was het!

De volgende dag zijn we rustig weer verder gaan rijden. We konden of via Waterfalls Way naar Coffs Harbour gaan, of direct naar het plaatsje via de snelweg. Natuurlijk kozen we voor de Waterfalls Way. Een prachtige weg langs verschillende watervallen door het regenwoud van New South Wales. Bij een grote waterval waar we wat rond hebben gelopen, hebben we gekozen om niet naar Coffs Harbour te gaan (want dat was weer 90 km terug rijden) maar direct door te rijden richting Byron Bay. We waren weer met z'n vieren en we hebben overnacht op een kleine parkeerplaats aan het strand. Dat is erg lekker wakker worden in de ochtend, het geluid van de grote golven!

En daar waren we dan. Na een uur of 2 rijden zijn we er eindelijk: Byron Bay! Byron is HET plaatsje voor de backpackers, maar vooral voor de surfers. De mentaliteit in dat plaatsje is 'chill'. Alles is chill daar, relaxt en je komt daar om te genieten. Omdat het zo'n prachtige plaats is, zullen we hier 2 nachten en 3 dagen verblijven. De eerste nacht zijn we buiten Byron gaan overnachten op een parkeerplaats langs de snelweg, omdat alle campings verschrikkelijk duur waren. Daar hebben we zoals de afgelopen nachten weer wat mensen ontmoet, en die volgende dag zijn we weer naar Byron gereden.

Tristan had wat geregeld. We kunnen op de parkeerplaats van een backpackers hostel overnachten, en dan mogen we alle faciliteiten gebruiken, voor maar $16 per persoon per nacht. Helemaal mooi! Het hostel heette 'The Art Factory'. Die dag zijn we naar het strand gegaan om daar de hele dag te chillen. Gabriël had nog een surfboard gehuurd en kan het die dag en de dag erna gebruiken. Ik zou ook graag willen surfen in Byron Bay, maarja, mijn arm he....
Die avond zijn we uit geweest. We gingen naar een pub genaamd 'The Railway', en daarna zijn we naar een soort bar/club gegaan, genaamd 'Cheeky Monkeys'. Daarna nog even naar 'Woody's' gegaan en daarna weer ons bedje in. Het was een mooie avond!

Die volgende dag natuurlijk uitbrakken op het strand, beetje surfen, beetje bier drinken, beetje door de stad lopen. Ondertussen hadden we nog steeds contact met de andere backpackers die we hadden ontmoet nabij Port Macquarie. Zij zijn ook onderweg naar Byron Bay en ze zullen ook overnachten op de parkeerplaats! We hadden afgesproken om weer uit te gaan, maar die avond liep uit in een deceptie. De club dat bekend stond als "de beste van Byron" was eigenlijk verschrikkelijk. Rare muziek en alleen maar surfer dudes en vrouwen van plusminus 30. De vibe zat er ook totaal niet in bij ons en zijn we langzamerhand gesplitst. Een deel ging terug naar hun slaapplekje, de anderen bleven, en ik met 3 anderen gingen richting het strand. Daar kwamen we een verloren vriend tegen die we die avond kwijt waren geraakt. We hebben wat rondgelopen op het strand, hebben wat vrienden gemaakt en zijn daarna weer naar de campervan gegaan. Geen fijne avond...

De derde dag hebben we de receptie verteld dat we nog 1 nacht extra willen blijven, omdat we Byron erg leuk vinden. Die dag zijn we naar Nimbin gegaan. Wat een crack-plaatsje is dat zeg. Alleen maar drugs daar en om iedere 3 meter vraagt er een crack-head of je drugs wilt hebben. Snel weer weg gegaan. We zijn die middag met de andere backpackers (ik vergeet de namen op te noemen.. Harley uit Australië, Ann-Kathrin en Lukas uit Duitsland, Rafaël en Carine uit Frankrijk) een wandeling begonnen richting de vuurtoren boven op een heuvel. Lange wandeling.. kostte ons de hele middag. Die avond niet zo heel veel beleefd. We zijn weer naar het strand gegaan en zijn daarna naar bed gegaan.

Die volgende morgen hebben we afscheid genomen van de andere groep en zijn we vertrokken richting Surfers Paradise in de Gold Coast (ja echt, zo heet het plaatsje). Het leek net op Miami, al die grote wolkenkrabbers aan de boulevard, en het is een duur plaatsje ook! (ten zuiden is er een wijk dat Miami heet, leukleukleuk) We zijn daar 2 nachten en 3 dagen gebleven. We zijn daar uit geweest, hebben gehangen op het strand en we hadden ook even een dag dat we helemaal niks deden.

Uitcheck dag. We zijn wat aan de late kant wakker geworden en dus moesten we opschieten, voordat we extra moesten betalen. Plots: de auto startte niet meer! Stress omdat ik de volgende dag een vliegtuig moest halen in Brisbane richting Cairns!
Oeps, ik ben vergeten te vertellen over de status van onze campervan. Onze campervan had al motorproblemen waarvan wij niks wisten. Er was iets mis met de cat (geloof ik) en we misten 1 cilinder van de 4. We reden ontzettend onzuinig, want we hadden een tank van ongeveer 50 liter, en we reden er 210 km mee. Waarom wisten wij dit niet eerder? Er zat zwarte ducktape over het lampje dat aangeeft als er een motorprobleem is. Zwart ducktape! Even serieus, waarom?! En het startprobleem was dus een apart probleem, want alles werkte nog waarmee de auto zou moeten starten...
Wij hadden dus de ANWB van Queensland gebeld: de RACQ. Die zei dat de auto "F*cked" is, en dat hij weggesleept moest worden. Hijs fijn... Auto weggesleept en wij gingen in een meer vlakbij vissen. We hadden ieder 1 vis gevangen en daarna kregen we een telefoontje van de garage. We moesten de originele sleutel brengen want we gaven de reserve sleutel mee. Wij dat ding brengen, en na wat gerommel startte hij weer! FIEUW!
Of nou ja, fieuw.. We moesten de auto weer terug brengen de volgende morgen, maar die morgen moest ik op het vliegveld zijn!
Gelukkig had Tristan wat geregeld en zijn we naar Brisbane gereden. Grote stad met veel wolkenkrabbers. Ook daar deden we een korte café ronde en zijn we daarna weer terug gegaan naar de auto. We zouden weer illegaal slapen op een parkeerplaats, maar het was een helling. En dus zijn we naar het vliegveld gereden. In een uithoek van het vliegveld was er een veld met wat bosjes. Daar verstopten we de van en wilden we gaan slapen. Maar na al die dagen van illegaal overnachten en geen politie of boete, stond daar niet zomaar de politie, maar de federale politie. Gelukkig zeiden ze dat we zo snel mogelijk weg moesten gaan, wat wij dus deden. We zijn naar een meer gereden vlakbij het vliegveld en hebben daar overnacht.

Een prachtige morgen was het met een prachtig uitzicht met prachtig weer wat we de afgelopen 2 weken bijna iedere dag hadden! De jongens hebben mij op het vliegveld afgezet en ik had mijn vliegtuig gelukkig gehaald naar Cairns.

En nu zit ik hier. Dit is mijn 3e dag al in Cairns, en het is hier prachtig! Tropisch weer en een mooie natuur. Ik ga deze week dat ik hier ben (tot donderdag) veel dingen doen, maar dat zet ik wel in mijn volgende blog. Foto's volgen nog, want ik heb ze nog niet allemaal.

En nu ga ik onderuit zakken in mijn hangmat waar ik nu de hele tijd in zit, want ik heb nu pijn aan mijn handen van al dat getyp.

See ya!